Oysa Mutluluk Yönetimini bir çok dinamikle irdelemek gerekiyor.

​

Hayatımızı kolaylaştırdığı kadar hızlandıran teknolojik gelişmeler, yerel ve global skandallar, terör olayları, doğal afetler, çalışma alanlarında genişleyen coğrafyalar, değişen pazar şartları, farklı jenerasyonlarla maksimum verimliliği sağlama telaşı, farklılaşan çalışma saatleri, birden fazla kültürle işbirliği halinde çalışmak durumunda olmak, dış kaynak kullanımları, şirket içinden çıkan girişimler, küçük işletmelerle işbirlikleri ve çok daha fazlası  sadece bireysel ihtiyaçları ve şirket içerisindeki dinamikleri değiştirmekle kalmıyor, insan kaynakları ve yönetime yönelik algıları da değiştiriyor. 
 
İnsan kaynakları ekipleri, bu hızlı değişime sürekli artan tempoda ayak uydurmaya ve proaktif davranmaya gayret ediyorlar. 
Hem mevcut hem de potansiyel çalışanlarına kişiselleştirilmiş hizmetler sunan ve sunmaya hazırlanan şirketlerde uygulamaların ele aldığı boyutlar artıyor. Geliştirilen çalışmalarda bireysel ihtiyaçlar, özgünlük,  esneklik, fiziksel-sosyal-ruhsal sağlık durumları ve çok daha fazlası insan kaynakları pazarlaması ve işveren markası başlıkları altında ayrı perspektiflerden  gündeme geliyor. CHO (Chief Happiness Officer) tanımı gün geçtikçe değer kazanıyor.

​

Mutluluk kavramı mutluluğun kazanılması ve sürdürülebilir hale gelmesi için yönetilmesi gereken bir olgu. Her insanı mutlu eden yani mutluluk kaynağı olan güç, başarı, iş, sağlık, sevgi ve para gibi çeşitli değerler vardır ve bu değerlerin ölçüsü kişiden kişiye farklılık gösterebilmekte. Yine her kurumun vizyonu, misyonu, hiyerarşik ve jeopolitik yapısı aynı olmadığından Mutluluk Yönetimi süreçleri de farklı modelleme ve modifikasyonlara ihtiyaç duymakta.